Telâkki

Telâkki


Yollarda kalan gözlerimin nûrunu yordum,
Kimdir o, nasildir diye rüzgârlara sordum,
Hulyâmi tutan bir büyü var onda diyordum,
Gördüm: Disi bir parsin elâ gözleri vardi.

Sen miydin o âfet ki dedim, bezm-i ezelde
Bir kanli gül agzinda ve mey kâsesi elde,
Bir sofrada içtik, ikimiz ayni emelde,
Karsimda uyanmis gibi bir bakti sarardi.



Yahya Kemal Beyatli