Süleymaniye'de Bayram Sabahi

Süleymaniye'de Bayram Sabahi


Artarak gönlümün aydinligi her saniyede
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye'de
Kendi gök kubbemiz altinda bu bayram saati,
Dokuz asrinda bütün halki, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavilesen manzaradan,
Kalkiyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmege yüz tuttugu andan beridir,
Duyulan gökte kanad, yerde ayak sesleridir.
Bir gelis var!.. Ne mübarek, ne garib alem bu!..
Hava boydan boya binlerce hayaletle dolu...
Her ufuktan bu gelis eski seferlerdendir;
O seferlerle açilmis nice yerlerdendir.
Bu sükunette karistikça karanlikla isik
Yürüyor, durmadan, insan ve hayalet karisik;
Kimi gökten, kimi yerden üsüsüp her kapiya,
Giriyor, birbiri ardinca, ilahi yapiya.
Tanrinin mabedi her bir tarafindan doluyor,
Bu saatlerde Süleymaniye tarih oluyor.

Ordu-milletlerin en çok dögüsen, en sarpi
Adamis sevdigi Allah'ina bir böyle yapi.
En güzel mabedi olsun diye en son dinin
Budur öz sekli hayal ettigi mimarinin.
Görebilsin diye sonsuzlugu her yerden iyi,
Seçmiss Istanbul'un ufkunda bu kudsi tepeyi;
Tasimis harcini gaazileri, serdariyle,
Tasi yenmis nice bin isçisi, mimariyle.
Hür ve engin vatanin hem gece, hem gündüzüne,
Uhrevi bir kapi açmis buradan gökyüzüne,
Taa ki geçsin ezeli rahmete ruh ordulari...

Bir neferdir bu zafer mabedinin mimari.
Ulu mabed! Seni ancak bu sabah anliyorum;
Ben de bir varisin olmakla bugün magrurum;
Bir zaman hendeseden abide zannettimdi;
Kubben altinda bu cumhura bakarken simdi,
Senelerden beri ru'yada görüp özledigim
Cedlerin magfiret iklimine girmis gibiyim.
Dili bir, gönlu bir, imani bir insan yigini
Görüyor varliginin bir yere toplandigini;
Büyük Allah'i anarken bir agizdan herkes
Nice bin dalgali Tekbir oluyor tek bir ses;
Yükselen bir nakaratin büyüyen velvelesi,
Nice tuglarla karismis nice bin at yelesi!

Gördüm on safta oturmus nefer esvapli biri
Dinliyor vecd ile tekrar alinan Tekbir'i
Ne kadar saf idi simasi bu mu'min neferin!
Kimdi? Banisi mi, mimari mi ulvi eserin?
Taa Malazgirt ovasindan yürüyen Turkoglu
Bu nefer miydi? Derin gözleri yaslarla dolu,
Yuzu dunyada yigit yuzlerinin en guzeli,
Çok büyük bir is görmekle yorulmus belli;
Hem büyük yurdu kuran hem koruyan kudretimiz
Her zaman varligimiz, hem kanimiz hem etimiz;
Vatanin hem yasiyan varisi hem sahibi o,
Görünür halka bu günlerde teselli gibi o,
Hem bu toprakta bugün, bizde kalan her yerde,
Hem de çoktan beri kaybettigimiz yerlerde.

Karsi daglarda tutusmus gibi gül bahçeleri,
Koyu bir kirmizilik gökten ayirmakta yeri.
Gökte top sesleri var, belli, derinden derine;
Belki yüzlerce sehir sesleniyor birbirine.
Cok yakindan mi bu sesler, cok uzaklardan mi?
Üsküdar'dan mi? Hisar'dan mi? Kavaklar'dan mi?
Bursa'dan, Konya'dan, Izmir'den, uzaktan uzaga,
Çarpiyor birbiri ardinca o dagdan bu daga;
Simdi her merhaleden, taa Beyazid'dan, Van'dan,
Ayni top sesleri birbir geliyor her yandan.
Ne kadar duygulu, engin ve mubarek bu seher!
Kadin erkek ve çocuk, gönlu dolanlar, yer yer,
Dinliyor hepsi büyük hatiralar rüzgarini,
Çaldiran toplari ardinca Mohaç toplarini.

Gökte top sesleri, bir bir, nerelerden geliyor?
Mutlaka her biri bir baska zaferden geliyor:
Kosva'dan, Nigbolu'dan, Varna'dan, Istanbul'dan..
Aniyor her biri bir vak'ayi heybetle bu an;
Belgrad'dan mi? Budin, Egri ve Uyvar'dan mi?
Son hudutlarda yücelmis sira-daglardan mi?

Deniz ufkunda bu top sesleri nerden geliyor?
Barbaros, belki, donanmayla seferden geliyor!..
Adalar'dan mi? Tunus'dan mi, Cezayir'den mi?
Hür ufuklarda donanmis iki yüz pare gemi
Yeni dogmus aya baktiklari yerden geliyor;
O mübarek gemiler hangi seherden geliyor?

Ulu mabedde karistim vatanin birligine.
Çok sükür Tanriya, gördüm, bu saatlerde yine
Yasiyanlarla beraber bulunan ervahi.

Doludur gönlüm isiklarla bu bayram sabahi.




Yahya Kemal Beyatli