Halil ibrahim Sofrasi

Halil ibrahim Sofrasi


Insanoglu haddini bilir
Kem söz söylemez iken
Elalemin namusuna
Yan gözle bakmaz iken
Bir sofra kurulmus ki
Halil Ibrahim adina
Ortada bos bir tencere
Bos mu dolumu bilen yok
Buyurun dostlar buyurun
Halil Ibrahim sofrasina
Daha çatal, biçak, kasik
Icat edilmemisken
Ibrahime inen koç
Kurban edilmemisken
Bir kavga baslamis ki
Nasip kismet ugruna
Kapagi ver kulbu al
Kurbani soran hiç yok
Buyurun dostlar buyurun
Halil Ibrahim sofrasina
Yillardir sürüp giden bir pay kapma cabasi
Topu topu bir dilim kuru ekmek kavgasi
Bazan durur bakarim bu ibret tablosuna
Kimi tatli pesinde,kimininse tuzu yok
Buyurun dostlar buyurun
Halil Ibrahim sofrasina
Alni acik gözü toklar
Buyursunlar bas köseye
Kula kulluk edenlerse
Ömur boyu tas köseye
Nefsine hakim olursan
Kurulursun tahtina
Calakasik saldirirsan
Ne çikarsa bahtina
Halat gibi bilegine
Yayla gibi yüregine
Çoluk çocuk geçindirip
Haram nedir bilmeyenler
Buyurun sizde buyurun
Buyurun dostlar buyurun
Baris der her bir yanim
Altin, gümüs, tas olsa
Dalkavuklar etrafimda
El pence divan dursa
Sapa ,kulba ,kaba
Itibar teme dostum
Içi bos tencerenin
Bu sofrada yeri yok
Para pula ihtisama
Aldanip kanma dostum
Içi bos insanlarin
Bu dünyada yeri yok.



Baris Manço