Anladim

Anladim


Anladim,
sabahlari açilir.
Esnaf çarsilari yeminle
“Bedreddin'im bir agaca asilir”.

Anladim,
En büyük yalan yemindir.
Edilir sabahlari,
Gecesini hatirlamayan esnaflarin

Tüm merasimleri gömdüm.
Ömrümün reklam amaçli takvimlerine.
Anladim,
Kimse üzgün degildi.
Bayraklar yariya indiginde.

Bir tek el isteyen,
Yordam ve özür dileyen,

Anladim.
Herkese kötü seyler hatirlatan yüzüm,
Evet yüzümdü.
Her görüsmeye tasidigim,
Kandirilmaya gönüllü bir gönülle,
Az sütlü neskafelere sigaralar ilistirdim.
Göz gördüm baska açilara ayarli.
Uzun bir yüz gördüm.
Meger filmin sonu diye ayarsiz
Fin yazardi end zamaninda
Bir zamanlar,
Fransizlar hep Fransiz kalacaklar,
Sabah sinemasinda pazarlari...

Aklimi alip dogdugum evin,
Müze olma istegine saklayacaklar.

Ama kavaklar büyüyecek.
Herkesten gizli boyatmak,
Bir kavagin becerecegi istir ancak.

Anladim ki agaçlar,
Topraga aci verdikçe büyüyorlar.

Her pazartesi and içip,
Cumalari marsa basan,
Camiler dolusu yemin edip,
Taburlarca yalan söyleyen,
Bu toprakta bu agaç
Kuruyacaktir elbet.

Anladim.
Kimseye aci vermeden,
Büyünmüyor.
Namusum ve serefim ve
Çocuklugumun üzerine beton dökerim ki
Tüfek filan degil,
Çimento icat edildi de
Bozuldu mertligin mimarisi,
Esrarli bir ülkeye göçtü sabrin tas ustalari.

Anladim.
Alti dükkan olsun istiyor evinin.
Ve aglamakli bulmuyor apartimanlari
Benim tas ustamin karisi.
Ve her yerde
Sube açmak istiyor.
Iskender kebabini icat eden,
Büyük Iskender’in çocuklari
Ki gölge filan etmez.
Yogurtlu bir ziyafet çekerdi.
Diyojen’le karsilassaydi.

Anladim.
Bursali Iskender’in,
Romali arkadasindan daha çoktur
Uygarliga katkisi.

Oysa;
Bu satirlarla üstünü örten ben,
Kelimelerle sargi bezi ve
Merhem yapan,
Ozanligi en çok kendini üzen ben,
Anladim.
Sadece öglenleri açarim yarami.
Ve hiçbir yerde subesi olmaz,
Bu kanamali hastanin.




Yilmaz Erdogan