Paris Siirleri

Paris Siirleri


Ariyordum özgürlüge giden yolu
Insan yüzlerinde degil gökyüzünde
Ariyordum küçük beyaz bir bulutu
Bogularak uyandigim o saatte
Beni avutan o küçük bulut muydu

Bir ask bile yoktu yikan ve onaran
Bir ask piril piril yagmur sularindan
Paylastigim bir sey yoktu bu sehirde
Siirin bittigi yerde baslayan ne
Çocuklugum muydu içimde sizlayan

Ve hayatin artik geçip gittigini
Anliyordum derin akan sular gibi
Kopmus köklerimden çarparken rüzgarda
Gece bir uçurum gibi baslayinca
Boguntulardan çikardim bu siirde

Kimse yok Akdeniz agliyor sadece
Garip ve yitik bir sonbahar gününde
Anlamlarin hizi biçimi asarken
Aglamaz kendi uçurumuna düsen
Bogulan kendinin labirentlerinde


Ataol Behramoglu