Hayat Gül kokulu Saganak Yine

Hayat Gül kokulu Saganak Yine


gözlerimin önünde islak daglarin kabaran yalnizligi
ne varsa uçurumlar esiginde
hüzünlerle yalpalayan ne varsa
gözlerimin önünde

ve hayat gül kokulu bir saganak yine
birseyler anlatmak istiyor hayat
ve alip götürmek bir seyleri kurt sofralarina
gün batiyor
gün batiyor bukagisi pasli bir sevinç oluyor yalnizligim

unutuyorum sevgilim suretini
durgunlugun "niçin" di unutuyorum

gün batiyor ürkek yildizlar dolaniyor yalnizligima
umurumda degil ne yagmur ne ayaz
ne de kerpiç kokusu havada
unutuyorum/sabaha/kadar/ gün batiyor
sonra bir akasyayi oksuyor gözlerim
geciken sabahlara kosuyor kuslar
gözlerimin önünde
ve hayat gül kokulu bir saganak yine


Yilmaz Odabasi