Bileklerimde Bayat Bir Intihar
geliyormusum
pencerelerde yaz
ve bileklerimde bayat bir intihar
oysa ölünecek bir sey yokmus
gidince sen
yasanacak bir sey olmadigi kadar
yaniyormusum
vardigim yere birakip kendimi
atlasinda yeryüzünün;
çilgin ve çirkin
ve hüzünle oyalanan
yüregimde kül tadi nice yangindan kalan...
ölüyormusum
senin saçlarin uzuyormus üstelik
ölünce ben
cigarayi da birakip sümerbank’a taksit ödüyormussun
bedenin tecritmis gençliginden
ikisi de yalnizmis
geceler öpüyormus memelerinden...
*
bense gençligimi pazarliksiz
ve hizla geçtigimden
bugünler saçlarimla birlikte siir yazmayi da kisa
kestigimden
piç kalmis asklarla avutup kendimi
bileklerimde bayat bir intiharin dikis izleri
gelip geçmis yillarin dis izleri ömrümde
nester ve gül’müs hayat
gülüyor...gülüyor...gülüyormusum...
Yilmaz Odabasi