Asikim Sarkim

Asikim Sarkim


Sunu:
(orada bir aklik;
akliyorum, akliyorum bitmiyor!
daglari yoluyorlar görüyor musun? cudi’ler uçurum oluyorlar;
ölüyor, ölüyorum da bu yasamak bitmiyor...

yaziyorum : anlatmak,
anliyorum: anlamak,
sariyorum: kanamak,
özlüyorum: aramak,
büyüyorum: çogalmak,
çagirmak,
çagildamak,
çag olmak
h i ç b i t m i y o r!)

*
ay dogar, gece uçurum gibi gelir
yanarim...aklima küller gelir
ey kül
kalmaksa kalmanin, ama ölmekse ölmenin rahmidir yerim
ölmekse!

*

dediler: onlar da öldüler, kansizdi hançerleri;
oysa simdi günlerin menzilinde, hançerleri kinindadir
kirletip atmislar uykuyu/gözleri ve sakallari hala
gülümsüyormus...
vur emriyle adlari ajans bültenlerinde
generaller ödül koymus cesetlerine

ay dogar, gece uçurum gibi gelir
doludizgin taylarin yeridir yerim
orada isgal teni topragin
susarsam düserim, islatir topragi terim...

*
oysa ben feodal törelerimi s(atip) da girdim bu kente
attilar ömrümü çeklere, senetlere ve dipçiklere
bakmaktan yorgunum hayatin teninde kirli sivilcelere

ey daglarim, ey rüzgarim, askim, sarkim beni gel kurtar
her yagmura savrulan islak kanatli kuslari kurtar!

*

ay dogar, gece uçurum gibi gelir
ben bir hirçin ozanim, sizi burdan kovarim
kovulursunuz!
asklarimi açiklasam büyürüm ufka karsi
açiklasam suçlarinizi
ölürsünüz!

(açiklasan ey bütün imanlari, imamlari, hutbeleri, mevlütle-
ri ve en azgin yaralari bu kentin!
kirli isiklari, beyaz tokali kizlari, ates konusan militanlari,
bulvarlari, barlari, “parça gösteren” sinemalari, esnaflari, es-
raflari, oofff’lari, sevgi tüccarlari, ihanet ihraççilari, yikan-
mayi unutmus orospulari, sabah çorbacilari, voltadaki ma-
puslari, muhterem memurlari, gözleri mahmurlari, kan kay-
beden asklari, futbol mecnunlari, kenarlari, keratalari bu
kentin...)

açiklasam!
vergiye tabi viziteler, sarkik memeler;
alkol, sperm ve kan kokan geceleri bu kentin...

*
biz bu kentlere girince görmüyorsunuz
gölgeleri, isiklari bilmiyorsunuz
b(akip) günün ortasinda gözlerinize
kendinize bizim kadar ölmüyorsunuz

ey daglarim, ey rüzgarim, askim, sarkim beni gel kurtar!

*
ay dogar, gece uçurum gibi gelir
orada uzun yol söförlerinin uzak yollara saçilmis gözleri
uzak sevgileri, üsümeleri
ve bu kentin bir ülkeye acikmis persembeleri
topraksiziz da topraksiz
simdi hangi toprak saracak ölüleri?

*
ay dogar, gece uçurum gibi gelir
aklima notalari kursunlanan sarkilar,
kursunlarda yanik kokan türküler gelir

ben bu kente girince efkar kokar
bir sarhos bu kente kusar
kendi kokmayan kadinlarin etekleri rüzgarlardadir...

*
ben bu kente girince kimlik sorar devriyeler
devrilmeler, delirmeler ve bütün devrimler hesap sorar
ben bu kente girince tetik düsüremem, ellerim kilitlenir
dudaklarim mühürlenir, öpemem
saramam...
saramam kollarim kilitlenir!

yine de ay dogar, gece uçurum gibi gelir
ben bu kente girince herkes kendine kalir umarsiz
sanki kendi ölümünün sanigi, açliginin nedeni herkes
ve yanginina taammüden kastedilen su hayat...

*
ay dogar, gece uçurum gibi gelir
susamam...
susamam aklima ölmek gelir!

ben bu kente girince yasak öpüsler
karanfiller, siirler yasak
tutarim yollara atarim kendimi:
“-bir tek karanfil, bir dize siir sami,
karaborsa olsun, n’olursun!
bir dize siir
yildizli geceler gibi koksun...”

yerde tank paletleri çignedi siirimi
-bu yüzden sirf bu yüzden-

*
bu yüzden tanimim yerdedir
ve en büyük tanrim yerde
o yerde...
mitralyözler taradi gençligimi/siz bilmezsiniz
tank paletleri çignedi siirimi
sevgimi, düslerimi ve gülüslerimi

hepsi yerdedir simdi/siz bilmezsiniz...

*
ben bu kente girince
geceler, gelecekler, gençlikler yasak...

ötede pazarliga oturmus pezevenkler
orada altinin, dolarin tirmanisi
acinin, öfkenin, ihanetin tirmanisi
ve umudun...

ötede kaypak baharlara yürüyen sevgililer
ve bir ugultu ummanina akan kalabalik;
tüketen,
tükenen kalabalik
ve kabarik ölümler

ölümler...

b u l u n b e n i m n o t a m i
h a n g i s a r k i d a k a l d i ?

*
b u l u n b e n i m n o t a m i !

hangi gazetelerle örtmüstük o ölüleri?
daragaci ipi baska ise yaramaz mi?
kim uydurdu infaz gecelerini?
özlemin vergi iadesi yok mu?

*
yine de ay dogar, gece uçurum gibi gelir
ben bu kente girince namli namlular uyanir ansizin
kesilir çocuklarin, iri biçaklarla kesilir ninnileri;
“de lori lori, kuremin lori...de lo-!”

sonra yagmurlar düser yollara, yollar düslerim gibi islaktir
topragin o hakli kokusu ansizin bana yerimi animsatir...

*
ki azim aziksizim
tras da olmamisim
ve büyük acikmisim...

sonra ter içinde küfürle geçerim geceleri
daha isrardir, israr! Yeni çocuklar dogar
ve hamiledir bu kentin tüm gelinleri...

*
ay dogar, gece uçurum gibi gelir
bu kentler bitecek bir gün bizleri birakarak
gökyüzü uçaklara, kentyüzü namlulara kalacak
bu kentler bitecek bir gün bizleri birakarak
ve herkes ufalacak...

ya da biz bu kentlere girince
bize karanfiller, siirler atacaksiniz
o gün sevinçten aglayacagim, aglayacaksiniz...

*
kadinim
beni kokla
ve ugurla

dönmeyebilirim
kokumu unutma...

/iste yeni bir ufuk çiziyor ellerim
siz bogulurken orda dirilmenin rahmidir yerim!/



Yilmaz Odabasi