Yüregim Kaniyor

Yüregim Kaniyor


Sakin göllerin kugusuyduk
Salinarak suyun yanaginda
Yarilan ekmegin bugusuyduk.
Gözüm yasariyor,
Yüregim yaniyor/kaniyor,
Olmasaydi sonumuz böyle.

“Biri saksimizi çigneyip gitti
Biri duvarlari yikti
Camlari kirdi
Firtina gelip aramiza serildi
Biri milyon kere çogaltip hüzünleri
Her seyi kötüledi
Bizi yaraladi
Biri sarabimizi döktü
Soganimizi çaldi
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kusumuzu
Cigerim yaniyor, yüregim kaniyor
Olmasaydi... olmasaydi sonumuz böyle”

Gözüm yasariyor
Yüregim yaniyor /kaniyor
Olmasaydi sonumuz böyle

Daglarda çoban atesiydik
Dolanarak mavzer yataginda
Ceylanin pinara inisiydik
Gögsüm daraliyor,
Yüregim kaniyor,
Olmasaydi sonumuz böyle.

“Birer yolcuyduk ayni ormanda kaybolmus
Ayni çitirtiyla uyanan birer serçe
Hep ayni yerde karsilasirdik tesadüf bu
Birer tomurcuktuk hayatin kollarinda
Birer çig damlasiydik
Bahar sabahinda gül yapraginda
Dedim ya;
Hiç yoktan susturuldu sarkimiz
Yüregim kaniyor yüregim kaniyor
Bitmeseydi... bitmeseydi bizim öykümüz böyle”

Gögsüm daraliyor
Yüregim kaniyor
Olmasaydi sonumuz böyle.

Yusuf Hayaloglu