Ne Demeli Simdi

Ne Demeli Simdi


Ne demeli simdi
bir çigdemin topragi yirtisini seyredisim
göge mi dokunmali
ucuna mi körpe filizin
öyleyse karanlik sokaklarda kostugumu düsün
ay yine bir kadin gibi sarkiyorken denize
dirseklerimle bögrüme gömdügüm titremeyi düsün
oradan gövdemi kaplayisini soguk bir terin
vay perçemle günün huysuzlugu dolasan kisrak
vay acemi öpüslerden gövdeme bosalan acimtirak has
telas, kivranis, pariltili gözlerdeki atilganlik
ya görevin ne senin görevin
oynasmak degil mi içimdeki savasmak duygusuyla
ve benim nevresimim kararmissa kirden
rutubetten
sarhossam gülümseyis aglayislardan
ve kaynak sulariyla üzerime yagan aydinlik villalari
senden gelen isiyla koruyorsam...
Ne demeli simdi
ey serçelerin sabahlarla bölüstügü civilti
ey bir romanin olur olmaz yerinde dikkati çeken hayal
arayis, sevkat, umursayis, hirçinlik seli
beni düsün öyleyse
beni hayretin ve karanligin esiginde
beni fitillerde baslayan bir fisilti aninda
ilk satirini yazarken bir bildirinin
kulaktan kulaga dolasan haberlerin bagrainda
beni dar camlarda degil
bir bulutun seyrinde düsün
burada
ortasinda
siçraya siçraya kabaran alevlerin.



Yusuf Hayaloglu