Iste Gidiyorum

Iste Gidiyorum


Iste gidiyorum
Krsiliksiz bir aska kurban ettim ömrümü
Iste gidiyorum
Toprak alsin benimde bu hazin öykümü

Iste gidiyorum, gurbet yorgunu gövdemi
Çukura kim indirecek
Iste gidiyorum
Bu menfur cinayeti, simdi çikip kim üstlenecek

Çürüdü gözlerim, yüregim, bu yagmurlu sehirde
Iste gidiyorum
Beni kaldirin, hicran kalsin tenesirde

Size yüzyallardir sesini kaybetmis
Bir türkü söyliyecektim...
Ve bir yayla sefkatiyle
Kirpiginizin ucundan öpecektim

Bir masum türküydü sadece
Yüzbinlerce madurun gönlünde
Belki söyleriz hepbirlikte
Belki, mahserin birinci gününde

Nasil sevmistim hepinizi..nasil böyle oldu akibetim?
Ve nasil çöle döndü
O benim gül gülistan memleketim

Iste gidiyorum, hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadiniz
Ben basimi verdim, sizinse
Insafsiz bir linç oldu karsiliginiz

Iste gidiyorum
Penceresiz bir dünyanin labirentine
Iste gidiyorum
''Saçlarindaki yildizlari koparabilirsin anne''

Sonunda kaptirdim gönlümü
ölüm denen o kaypak türküye...
Ve iste kurtuldun benden
Sen olasin ey sevgilim Türkiye

Elbet benimde vardi
Kendime ve yurduma dair umutlarim
Belki biraktigim yerden sürdürür
Dostlarim, karim ve çocuklarim...

Çatladi yüregim çatladi sazim
Demekki böyleymis yazim
Sizlere armagan olsun
Sizlerden ödünç aldigim bu yürek sizim...

Benim hiç hayalim olmadi anne
Ne seni rahat ettirdim, ne kendim ettim rahat
Bir mutluluk fotografi bile çekdirmedi bu hayat
Kaybolmus bir anahtar kadar sahipsizim anne
Ne omuzumda bir dost eli, ne saçimda bir sefkat...

Sayki yollarda akan, su feydasiz çamurdan anne...
Sayki islanmaktim, üsümektim
Sayki yagmurdum anne?

Bunca yildir gözyasini, hangi denizlere sakladin,
Oy ben öleyim, sen beni ne diye dogurdun anne?



Yusuf Hayaloglu