Bence Malumsur

Bence Malumsur


dikenin
kalbime battigi bir sonbahar günüdür
sen elini bulutlarin içinde gezdirirsin
bulutlar senin gözlerinin üstünde yürürler
içini kurtlar kemirir
bence malumdur
bugulanmis camlarin arkasinda masmavi yüzün
senin atesler içinde oldugun
bence malumdur
ellerin muhakkak çocuk elleridir
hep kimsenin bilmedigi türküler düsünürsün
onlar neden daima okul türküleridir
süleymanciktan bahseder
kara toprakta açik yesil bir yildiz gibi akip giden
süleymanciktan
ve karinca yuvalarindan bahseder
isiksiz kömürsüz karinca yuvalarindan
gökyüzünde kizil bir hilalin kaydigini görürsün
sen ansizin gökyüzünde görünürsün
gözlerinin rengi
bence malumdur
elinde degildir aksam serinliginde üsüsün
eylül'den itibaren geceler hazindir uzundur
sokaklar yorulur uykuya varip gelirler
sokaklarin üstüne bulutlar gelirler
bulutlarin üstüne yildizlarin gözleri gelir
bir yildiz bir yildizin ardinca gider
yildizlarin kaybolduklari yer
bence malumdur
karanlikta bir seyler kopar dagilir
uzaktan yabanci sesler duyulur
sen elini bulutlarin içinde gezdirirsin
elin hayallerimi dagitir
bilirsin
sen elini bulutlarin içinde gezdirirsin

Attila Ilhan