Belma Sebil

Belma Sebil


seni ben kallavi sokagi'nda gördüm
sen beni görmedin göremedin
kapilari çaldim adini sordum
söylemediler ögrenemedim
seni ben kallavi sokagi'nda gördüm
bir daha görmedim bilmedim
belma sebil adini yakistirdim
aklima geldikçe her sefer
gözlerinin mavisini bitirdim
saçlarinin siyahina basladim

kallavi sokagi'nda güvercinler
benim karanlik istanbul'um
bir esnaf kahvesinde oturdum
belma sebil ya geçti ya geçer
rüzgarini içime doldurdum
kallavi sokagi'nda güvercinler
bunca yil sönmemis umudum
nisan degilse mayis
persembe degilse pazar
ben belma sebil'i bulurum


Attila Ilhan