Yalnizsan Eger
Hayatin devraldigi
sessiz bir özsudur aci
birikir yüreginin kivrimlarinda
ve agar gözlerine agir agir
Bulutlar yere inmistir artik
ya da gurbettesindir
Unutma
Bir hayalet gibi kapindadir
yalnizlik denilen sey
ufkun kararabilir birden
için çöllesebilir
Kaçisin bile bir adimdir
ya da dönüsündür kendine
Unutma
Her sayfasi kederle kararan
bir hüzün defterine döner günler
ve her sabah 'merhaba hüzün'
'merhaba yalnizlik'
diyerek baslarsin hayata
Ama hayat bagislamayacaktir seni
Unutma
Üstelik günlügü yoktur hüznün
hiçbir zaman da tutulmayacaktir
Serüvenlerin yorgun yenigi
elleri titreyen yasli bir kadindir hüzün
ya da hasta bir tanidiktir ancak
hepsi o kadar
Unutma
Ahmet Telli