Sakli Kalan

Sakli Kalan


günlügü eksik tutulan güz
usulca çekilmis de kiyiya
bütün gürültülerden uzakta
egiriyor sularin köpügünü
belli ki duymuyor daglarin
uguldayan yalnizligini

bekleyisin ve acilarin
ugultusdur yalnizliklar
kimi kez kusatabilir büsbütün
dogayi, aski ve yasami
ama kayaliklarin karanliklarina
hiç sigar mi bir dagin yalnizligi

bir çiçek bile doldurabilir
uçurumlarin derin oyuklarini
oysa o bir çatlaktan fiskirip
bir yangin gibi büyüyendir
belli ki duymaktadir kalbinde
askin sakli yalnizligini

animsanan ne varsa simdi
biraz aciya dönüktür yüzü
ve solgun bir gülümseyis
gibi sararken sessizligi
tasir bekleyisin gizinde
askin sakli yalnizligini

günlügü eksik tutulan güz
egirirken sularin köpügünü
ey alingan sususundan üzünç
gibi öfkesinden kan sizan
kalbini sularin gögsüne bastir
duyacaksin kalbimizin atislarini

Ahmet Telli